SUN OUTBURST - طغیان خورشید(بخش دوم - قسمت دوم)

"یونیزه شدن هوا "؛ مشهود ترین و بارزترین علامت وجود تشعشعات بیش از ظرفیت در هوا کره !

چند سال قبل گاهی که به آسمان نگاه می کردم و هوای نامتعارف و درخشش کننده را می دیدم، گوئی کسی مدام درگوشم زمزمه می کرد که؛  " هوا یونیزه شده !!!"
در سریال چرنوبیل و در اپیزود دوم می بینیم که پروفسور لگاسف دقیقاً از همین توصیف برای علت انتشار مواد رادیود اکتیو و وجود آن در هوا استفاده می کند.
(هوای درخشنده یا درخشش آسمان در اینجا به معنای وضعیتی است که شما به علت تابش شدید و کدر شدن هوا، جایگاه دقیق خورشید را در آسمان نمی توانید تشخیص دهید و به نظر شما می رسد که محدوده اطراف خورشید بسیار گسترده شده در حالیکه در هوای نرمال و غیریونیزه شما دقیقاً و به وضوح، قرص خورشید را می بینید!)

علت افزایش پرتوها و تشعشعات فرانرمال خورشیدی !

و اما سوال دیگری که در اینجا مطرح می شود، چنین است :   

این تشعشعات و پرتوهای خورشیدی فرانرمال، چگونه به ما می رسند !؟   
احتمالاً پاسخ اینچنین باشد؛   
1- سپر حفاظتی موجود در اتمسفر زمین تضعیف شده است(علی الخصوص 2 لایه اُزُنسفر و مگنوتسفر).
2- طوفان ها و شراره های خورشیدی گسترده تر و قدرتمندتر شده اند.   
اولاً - آنگونه که در این مقالات علمی(مقالات ششگانه بخش نخست) به آن اشاره شده است؛    
احتمالاً این طوفانها و شراره های خورشیدی بسیار گسترده تر شده و قدرتمندتر از قبل عمل می کنند و بنابراین می توانند از سپرحفاظتی زمین عبور کرده و براحتی به داخل نفوذ نمایند!   
به عنوان مثال :    
شما فرض کنید که پرده گوش شما که مسئولیت حفاظت از سیستم شنوائی شما را برعهده دارد، ناگهان در معرض امواج و اصوات شدید(مثل موج انفجار-صدای شدید انفجار-صدای شکستن دیوارصوتی و غیره) قرار بگیرد. خب بدیهیست که پرده گوش شما پاره می شود چراکه این امواج-اصوات نامتعارف، از آستانه تحمل پرده گوش شما فراتر بوده است.   
(در پرانتز – در زمان جنگ بعضی از آر.پی.جی زنها که بدون استفاده از حفاظ و گوشی مخصوص، شلیک های پیاپی انجام می دادند بلافاصله پرده گوششان دچار آسیب شده و خونریزی می کرد، به این دلیل که صدای مهیب شلیک آر.پی.جی از آستانه تحمل گوش انسان بالاتر است.. و این پدیده ای بود که به کرات در طی جنگ ایران و عراق مشاهده شده بود.)
در خلقت هوشمندانه الهی، برای هر سپرمحافظی حد متعارفی هم تعریف شده است.   
یک مهندس سازه، هنگامیکه می خواهد یک بنا(مثل یک پل معلق) را احداث نماید، قطعاً میزان تحمل بار برروی آن پل را محاسبه می کند و کاملاً بدیهیست که تحمل فشار و وزن بیش از مقدار مجاز به آن سازه، باعث آسیب یا تخریب آن خواهد شد. سپر حفاظتی سیاره ما(علی الخصوص اُزُنسفر و مگنوتسفر) نیز از این قاعده مستثنی نیست و قطعاً آستانه تحمل و حد متعارفی برای مقابله با فشارهای بیرونی و پدیده های خارج جوی برای آن تعریف شده است، بنابرین هنگامیکه چندین ابرطوفان خورشیدی پی در پی به آن برخورد می کند، آن را تخریب نموده و به داخل جو زمین نفوذ می نماید.   
ثانیاً- به نظر می رسد به علت فعالیتهای مضر و زیان بار بشری در طی یکی دو قرن اخیر(علی الخصوص مصرف بیش از حد سوختهای فسیلی و همچنین استفاده از گازهای CFC) لایه های محافظ جوی-علی الخصوص اُزُنسفر- دچار آسیب جدی شده اند.. باید گفت که این بار تنها سخن از پارگی لایه ازن و 2 شکاف عظیم برفراز قاره اقیانوسیه و قطب جنوب نیست بلکه صحبت از رویدادی به مراتب فاجعه بارتر است که به ما می گوید، گویا لایه های حفاظتی زمین به استحکام و صلابت گذشته نیستند و همچون یک پارچه مستعمل و پوسیده، ناکارآمد شده اند.. و شاید این نیز علت دیگری باشد که سبب شده تا امروزه این تشعشعات خطرناک حاصل از طوفان ها -یا ابرطوفان های- خورشیدی به راحتی به ما دست یافته و آسیب برسانند!